కలల్లోనే తిరుగుతూ కవ్వించే నా రాణి
కనుల ముందుకు వచ్చి వలపుల వర్షించదేమి?
ఊయల నడకలననుసరించు తన వాలుజడ
ఊహలలో నను ఎక్కించెను అందాల మేడ
మచ్చలేని జాబిలివంటి ఆమె వదనం
చూడగనె వెలవెల బోయెను ఆ నందనవనం
కలువల కంటగింపైన ఆ గాజుకనులు
నా కనులలో పుట్టించెను మెరుపుల చెమక్కులు
చెలినెపుడూ అంటిపెట్టుకు ఉండే వెండి నవ్వులు
రాల్చును ధరపై మేలిముత్యాల రాశులు
తన పెదవులపైనే తలదాచుకున్నఆ ఎరుపు
చూడగ ఆ గులబీలకు అసూయ గొలుపు
ఎన్నెన్నో అందాలు కలిగినది ఈ లోకం
దీన్ని మించినది తన అందమున్న ఆ ఊహాలొకం
వన్నె చిన్నెల నా చెలి దిగిరాగా ఈ లోకం
వెలవెలబోదామరి తానులేని ఆ కలలలోకం